do = d; 4/4
Ayat 1:
Malam jam akhir hidup-Ku
di dalam taman Zaitun
remuk-redamlah hati-Ku
oleh siksa dosamu.
Kau kena murka Bapa
sebab besar dosamu.
Hai anak-Ku, hai anak-Ku,
Aku pun rela menanggung
agar Bapa berkenan
mengampuni kamu,
mengampuni kamu.Ayat 2:
Sungguh pedih derita-Ku
akibat dosa dunia.
Duka hati menggelora
menghempaskan jiwa-Ku,
dan dosamu tak henti
menambah derita-Ku.
Wahai Bapa, wahai Bapa,
ampuni dosa umat-Mu,
tilik kurban-Ku ini
sudilah ampuni,
sudi ampunilah.